ورزش یکی از ستون‌های اصلی سلامت جسمی و روانی در دوران کودکی است. فعالیت بدنی منظم نه تنها به تقویت ماهیچه‌ها و استخوان‌های کودکان کمک می‌کند، بلکه بر بهبود عملکرد مغز، تقویت مهارت‌های اجتماعی، و رشد عاطفی آن‌ها نیز تأثیر مثبتی دارد.

چگونه فرزندان خود را به ورزش علاقه‌مند کنیم؟

در حالی که تکنولوژی و وسایل دیجیتال، به زندگی کودکان نفوذ کرده‌اند و زمان بیشتری را در مقابل وسایل دیجیتال مثل تبلت و موبایل می‌گذرانند، ورزش و فعالیت‌های بدنی به نوعی در حاشیه قرار گرفته‌اند. کم‌تحرکی می‌تواند منجر به مشکلات جسمی مانند چاقی، کاهش تمرکز، و حتی افسردگی شود. بنابراین، تشویق کودکان به ورزش امری حیاتی است که باید به عنوان یکی از اولویت‌های تربیتی والدین در نظر گرفته شود. این مقاله به شما کمک می‌کند تا بفهمید چرا کودکان به ورزش علاقه‌مند نیستند و چگونه می‌توانید آن‌ها را با روش‌هایی ساده و کارآمد به ورزش و فعالیت‌های بدنی تشویق کنید.

به کودک‌تان سخت نگیرید

یکی از دلایلی که کودکان از ورزش دوری می‌کنند، فشار و توقعات بیش از حد والدین است. بسیاری از والدین فکر می‌کنند که فرزندشان باید به سرعت در یک ورزش خاص پیشرفت کند و به موفقیت‌های بزرگ دست یابد. این نوع از فشار می‌تواند به‌جای ایجاد انگیزه، کودک را دچار استرس و نگرانی کند. اگر فرزند شما در آغاز یادگیری یک ورزش موفقیت چندانی نداشته باشد، ممکن است احساس کند که ناکام است و از ورزش دوری کند.

شاید پای یک مشکل زمینه‌ای در میان باشد

کودکان ممکن است به دلیل مشکلات جسمی یا روانی از ورزش دوری کنند. مشکلاتی مانند کمبود انرژی، بیماری‌های مزمن، یا حتی اضطراب‌های اجتماعی می‌توانند باعث بی‌میلی کودک به ورزش شوند. اگر کودک شما به طور مداوم از ورزش فرار می‌کند، ممکن است دلیل آن یک مشکل پزشکی یا روانی باشد که نیاز به بررسی دقیق‌تر دارد.

از سنین پایین شروع کنید

برای داشتن ذهن و بدن سالم‌تر، کودکان زیر 5 سال باید حداقل ۱۸۰ دقیقه در روز تحرک داشته باشند. البته این بدان معنی نیست کودکان باید تمام وقتشان را به ورزش حرفه‌ای بپردازند بلکه روی زمین خزیدن، بالا رفتن و پرت کردن و گرفتن اجسام هم تحرک بدنی به حساب می‌آید.

همراه و الگویشان باشید

اگر از خودتان می‌پرسید که چطور باید کودکم را به ورزش علاقه‌مند کنم باید بگوییم که از خودتان شروع کنید! حتما می‌دانید که بر طبق مطالعات روانشناسان، کودکان با تقلید از بزرگسالان آموزش می‌بینند. در نتیجه ورزشکار بودن والدین روی اهل ورزش بودن کودکان تاثیر مثبتی دارد. گفته‌ها و عملکرد والدین روی رفتار، نگرش و باورهای کودکان تاثیر زیادی دارد. پدر و مادرهایی که به سلامت جسم و روان خود رسیدگی می‌کنند، الهام بخش کودکان خود در این راه خواهند بود. حتی اگر ورزشکار نیستید، هیچ وقت برای شروع دیر نیست!

علایق کودک را در نظر بگیرید.

طبیعی است که در ابتدا بخواهید کودک را با ورزش‌های موردعلاقه‌ی خود آشنا کنید. اما با گذشت زمان و ورزیده‌تر شدن کودک، بهتر است او را با مجموعه‌ای از ورزش‌ها آشنا کرده و به او اجازه دهید تا ورزش موردعلاقه‌اش را بیابد. تحمیل کردن ورزش موردنظرتان به کودک، او را از ورزش کردن ناامید و سرخورده خواهد کرد.

ورزش را با هیجان و تنوع همراه کنید.

متخصصان بر این باورند که کودکان زیر 8 سال برای ورزش‌های رقابتی آماده نیستند. ذهن کودکان تا 8 سالگی نمی‌تواند استرس محاسبه‌ی امتیاز و رقابت را مدیریت کند. می‌توانید به کودکان در این سنین مهارت‌های ساده‌ی ورزشی مثل پرتاب و ضربه به توپ یا شنا کردن را بیاموزید؛ در سنین پایین‎‌تر تمرکز باید روی تفریح کردن و آموزش‌های پایه‌ای باشد.